PRACOWNIA ROZWOJU OSOBISTEGO

Jesteśmy po to, aby rozmawiać o sprawach, które budzą Twój niepokój, pomagamy lepiej poznać siebie i odkryć swoje możliwości...

Nasza oferta skierowana jest do dorosłych, młodzieży, dzieci i rodziców doświadczających różnorakich problemów wychowawczych edukacyjnych i psychicznych.

Wspólnie z naszymi klientami poszukujemy najlepszych dla nich i ich dzieci rozwiązań. Pomoc proponujemy również tym, którzy przechodzą kryzysy życiowe, mają problemy: wychowawcze, szkolne, rodzinne małżeńskie, albo zawodowe.

Psychoterapeuci, (nurt behawioralno - poznawczy), którzy z nami współpracują to wysoko wykwalifikowani specjaliści z dużym doświadczeniem (psychoterapeuci, pedagodzy i trenerzy biznesu).

Co sprawia, że klienci zwracania się do nas o pomoc?

• nerwica, lęki, zaburzenia lękowe u dzieci młodzieży i dorosłych, (fobie proste,) lęk separacyjny, lęk społeczny, zaburzenia obsesyjno kompulsyjne (OCD), napady paniki,

• problemy adaptacyjne u dzieci, młodzieży i dorosłych: nieśmiałość, brak umiejętności zachowań asertywnych

• zaburzenia odżywiania u dzieci, młodzieży i dorosłych (bulimia, anoreksja), nadwaga lub otyłość wywołana czynnikami psychicznymi,

• zaburzenia nastroju u młodzieży i dorosłych: depresja, przygnębienie, brak poczucia sensu życia, stres, napięcie

• uraz psychiczny u dzieci, młodzieży i dorosłych; (przeżycie traumatyczne - PTSD)

• kłopoty ze snem u dzieci, młodzieży i dorosłych, bezsenność, inne zaburzenia snu

• dolegliwości fizyczne wywołane czynnikami psychicznymi u dzieci, młodzieży i dorosłych (np. bóle brzucha, nudności, bóle głowy, kołatanie serca,

• utrata pracy wywołująca kryzys psychiczny, mobbing w pracy, problemy ze znalezieniem pracy

• zaburzenia zachowania (nadpobudliwość psychoruchowa, zaburzenia, uwagi, zachowania antyspołeczne i opozycyjno buntownicze) nie radzenie sobie z własną agresją

• konflikty dziecka z otoczeniem, jego niepokojące zachowania, problemy wychowawcze lub szkolne

• konflikty rodziców z własnym dzieckiem

• i wiele innych

PSYCHOTERAPIA

Psychoterapia prowadzi do lepszego poznania i rozumienia siebie, jest to metoda wprowadzania zmian w swoim życiu.

Podstawą skuteczności psychoterapii jest wybudowanie dobrej relacji terapeutycznej pomiędzy pacjentem i terapeutą. Sukces psychoterapii zależy od tego czy udało się stworzyć klimat zaufania i nawiązać dobry kontakt pomiędzy klientem i terapeutą, dużą rolę odgrywa tu również osobowości terapeuty.

Ważnym elementem w terapii jest zastosowanie odpowiednich procedur terapeutycznych. Pierwszy kontakt klienta z terapeutą powinien mieć charakter wizyty konsultacyjnej. Celem takiego spotkania jest rozmowa, podczas której terapeuta ma możliwość lepszego poznania problemów klienta i dostosowanie form pomocy do potrzeb klienta. Podczas pierwszej konsultacji powinien zostać zawarty kontrakt terapeutyczny, który będzie zawierał obszary, nad którymi klient chce pracować czas, jaki jest niezbędny do realizacji celów, częstotliwość i długość spotkań.

Przez ponad 100 lat powstało bardzo wiele rozmaitych podejść i technik psychoterapeutycznych. Chodziło o to, aby mogły one odpowiadać na bardzo różne potrzeby wielu klientów, pomagając rozwiązywać ich różnorodne problemy. Wyróżnić możemy bardzo ogólnie dwa rodzaje psychoterapii: krótko i długoterminową

Psychoterapia krótkoterminowa

Psychoterapia krótkoterminowa ukierunkowana jest na pomoc w rozwiązaniu konkretnego problemu, konieczność podjęcia ważnej decyzji życiowej, poszukiwanie rozwiązań danej sytuacji kryzysowej. Psychoterapia ta trwa ok. 10 do 16 spotkań.

Psychoterapia długoterminowa

Psychoterapia długoterminowa ukierunkowana jest na rozwiązanie głębokich problemów, pozwala dogłębnie poznać siebie i przygotowuje do poważnych modyfikacji zachowań i bardziej przystosowawczej percepcji świata. Trwa, co najmniej dwa lata. Spotkania odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu

Psychoterapia behawioralna to metoda psychoterapeutyczna opracowana w oparciu o psychologię uczenia się. Jej początki sięgają lat 50-tych dwudziestego wieku.

Poprzez techniki behawioralne można osiągnąć istotną zmianę obecnego zachowania. W terapii tej koncentrujemy się na problemach "tu i teraz", nieco mniejszą role przypisuje się doświadczeniom z przeszłości. W wyżej opisanym podejściu terapeuta pełni aktywną rolę: wyjaśnia, , doradza, wspiera, motywuje, dostarcza narzędzi - umiejętności, wyznacza zadania. Po stronie klienta konieczna jest gotowości do działania i aktywnych zmian. Ponieważ terapia behawioralna zawsze ogranicza się do konkretnych problemów (np. klaustrofobii) zwykle obejmuje około 15 spotkań odbywających się 1 raz w tygodniu.

Psychoterapia poznawcza to metoda psychoterapeutyczna, która powstała w latach 70-tych dwudziestego wieku. Stosowana jest najczęściej łącznie z terapią behawioralną, z której czerpie swoje korzenie. Jest to metoda wysoce skuteczną szczególnie przy leczeniu zaburzeń depresyjnych, oraz nerwicowych (lękowych). Problemy i zaburzenia psychiczne i interpretowane są w tym podejściu jako deficyty specyficznych umiejętności psychicznych (np. rozpoznawania emocji) lub zniekształcenia myślenia. Kluczową rolę odgrywają tu irracjonalne myśli, które są pierwotne wobec stanowiących problem emocji (smutku, lęku czy złości). Nieprzystosowawcze myśli wynikają z irracjonalnych popełnianych przez pacjenta błędów poznawczych takich jak np. nadmierne uogólnianie ("zawsze", „nigdy", „jestem do niczego")

W psychoterapii poznawczej podobnie jak w terapii behawioralnej, uwaga koncentruje się na problemach występujących "tu i teraz", ale jeśli można w nich dostrzec powielające się schematy z przeszłości, to poświęca się im czas. Terapeuta w tym podejściu pełni rolę aktywną, przemawia głosem rozsądku proponuje zadania i stosuje precyzyjne procedury. Psychoterapia ta trwa zwykle kilka miesięcy, spotkania odbywają się w początkowej fazie 1 raz w tygodniu a stopniowo można przejść (w fazie utrwalania zmian) do spotkań 1 raz na dwa tygodnie.

PSYCHOTERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA (Cognitive Behavioural Therapy) jest to forma psychoterapii, która szczególnie w ostatnich latach jest bardzo rozpowszechniona jako forma leczenia i profilaktyki zaburzeń psychicznych. Twórcami podstaw obecnej terapii poznawczej są: Albert Ellis i Aaron T. Beck (USA), opierając się na prekursorach w psychoterapii takich jak A. Adler.

Natomiast nurt behawioralny wywodzi się z teorii uczenia w psychologii i koncepcji terapeutów takich jak J. Wolpe, A. Bandura i D. Meichenbaum.

Zgodnie z ogólnymi założeniami psychoterapii poznawczo-behawioralnej sposób postrzegania otaczającego nas świata, widoczny w schematach poznawczych danej osoby leży u podstaw wielu zmian psychopatologicznych, problemów emocjonalnych, a także wpływa na zachowania i sposoby wchodzenia w relacje z innymi.

Efekt terapeutyczny - osiągany jest poprzez modyfikację schematów poznawczych. Jest to terapia w której istotny element stanowi psychoedukacja i aktywna współpraca pacjenta i terapeuty. Liczne badania naukowe dowodzą skuteczności terapii poznawczo-behawioralnej głównie w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania i wielu innych.

W Polsce od kilku lat prowadzone są regularne szkolenia do Certyfikatu Psychoterapeuty Poznawczo - Behawioralnego. Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczej i Behawioralnej (PTTPB), członek EABCT- European Association for Cognitive Behavioural Therapies, prowadzi własne kursy i udziela rekomendacji programom szkoleń przygotowujących do uzyskania Certyfikatu PTTPB stosując standardy zalecane przez EABCT.

TERAPIA SKONCENTROWANA NA ROZWIĄZANIACH (TSR)

Podejście skoncentrowane na rozwiązaniu (TSR, z ang. Solution Focused Brief Therapy) jest to stosunkowo nowy nurt terapeutyczny należący do terapii krótkoterminowej. Swój początek miał w latach siedemdziesiątych, w Stanach Zjednoczonych. Twórcami TSR są Steve de Shazer'a oraz Insoo Kim Berg, założyciele Brief Family Therapy Center w Millwauke.

Główne założenie tego podejścia mówi, że klient jest ekspertem od swojego życia i tylko on wie najlepiej czego mu potrzeba, co jest dla niego najważniejsze i co chciałby zmienić.

Celem TSR nie jest samo rozwiązanie problemu ale znalezienie najbardziej optymalnego dla klienta wyjścia z sytuacji, która mu doskwiera.

Podejście skoncentrowane na rozwiązaniu bazuje przede wszystkim na potrzebach klienta, jego zasobach czyli mocnych stronach, które mogą okazać się bardzo pomocne w szukaniu rozwiązania czy wyjścia z sytuacji w której się znalazł.

Od innych nurtów terapeutycznych, TSR różni się przede wszystkim tym, że skupia swoją uwagę na przyszłości i teraźniejszości, na tym co jest realne do wykonania. Terapeuta pracując z klientem nie zajmuje się diagnozą czy analizą problemu. Ważny jest przede wszystkim sam klient oraz cele które chce osiągnąć. Przeszłość pojawia się natomiast w terapii wtedy, gdy terapeuta szuka razem z klientem wyjątków (momentów, sytuacji, rzeczy), które były kiedyś dla klienta pomocne, pracuje się wtedy na użyteczności tamtego doświadczenia - które z kolei można wykorzystać w obecnym czasie.

Terapeuta pracuje z klientem krótkoterminowo tzn. nie jest ściśle określone jak długo będzie trwała terapia. Zależne jest to przede wszystkim od tempa pracy klienta. Terapeuta ma jednak obowiązek pamiętać i w tym kierunku pracować z klientem, aby czas trwania terapii był jak najkrótszy (ang. brief - krótki, zwięzły) w stosunku do możliwości klienta w osiąganiu celu terapii. W praktyce okazuje się, że ilość ta najczęściej nie przekracza 12 spotkań. Przy czym okres pomiędzy pierwszym, a ostatnim spotkaniem może wynosić nawet wiele miesięcy.

Główne założenia TSR:

-jeśli coś działa, to rób tego więcej

-jeśli coś nie działa, rób coś innego

-jeśli cos się nie zepsuło, nie naprawiaj

 PSYCHOTERAPIA SYSTEMOWA 

Psychoterapia systemowa opiera się na założeniu, że trudności pary/rodziny są związane z szeroko rozumianym kontekstem środowiskowym. Członkowie rodziny mieszkający w tym samym domu podlegają prawom negocjacji władzy, autorytetu, ustalają granice, sposób i formę komunikacji. Również istotny jest szerszy kontekst, czyli relacje jednostki w przedszkolu, szkole, pracy czy z przyjaciółmi. Jest to bardzo dynamiczny i pełen energii proces ciągłych renegocjacji i zmian, w którym rodzina przechodzi przez kolejne etapy cyklu życia. Często pojawiają się zdarzenia, przy których dotychczasowe sposoby radzenia sobie okazują się niewystarczające w wyniku czego powstają, a później nawarstwiają się trudności. Nierzadko pojawienie się objawów u jednego członka rodziny sygnalizuje, iż rodzina znajduje się w momencie zwrotnym rodzinnego cyklu i przeżywa trudności w negocjowaniu koniecznej zmiany.

Psychoterapeuta pracujący systemowo zaprasza do spotkań parę/rodzinę nawet gdy zgłaszana jest trudność jednego członka rodziny, ponieważ kłopoty jednostki oddziaływają na wszystkich członków rodziny, a ci zwrotnie na jednostkę. W trakcie psychoterapii poszukiwany jest specyficzny dla danej pary/rodziny przekaz pokoleniowy, sposób i styl funkcjonowania, rodzaj struktury, granic i komunikacji. Tak sporządzona „mapa" po odniesieniu do fazy życia rodziny pozwala psychoterapeucie znaleźć źródło trudności i zastosować interwencję przybliżającą pożądaną zmianę.

Spotkania odbywają się raz w miesiącu i trwają 90 min. Prowadzone są przez dwóch psychoterapeutów jednocześnie. Liczba sesji jest zależna od potrzeb i zwykle wynosi od kilku do kilkunastu.

Psychoterapia par to spotkania psychoterapeuty lub dwóch psychoterapeutów z  partnerami, podczas których osoby poszerzają swoją świadomość, jak funkcjonują w relacji ze swym partnerem/partnerką. Mają możliwość usłyszeć się wzajemnie, przyjrzeć się relacjom z partnerem i z innymi osobami oraz zrozumieć ich wpływ na zachowanie, poznać granice wewnątrzpartnerskie oraz społeczne i odkryć ich wpływ na życie. Dla lepszego zrozumienia i zmiany często nieakceptowanego zachowania partnera istnieje możliwość opisywania i wyjaśniania przekazu pokoleniowego - nieświadomych nakazów rodzinnych. Wszystko to dlatego, by podążając wraz z psychoterapeutą, para miała stworzone bezpieczne warunki do porozmawiania o trudnościach, zrozumienia ich źródeł i wybrania pożądanej zmiany.

Psychoterapia rodzinna to spotkania psychoterapeutów z członkami rodziny, w czasie których poznaje się źródła trudności oraz poszukuje się najlepsze a zarazem możliwe rozwiązania. Omówienie granic wewnętrznych i społecznych, sposobów komunikacji rodzinnej, przekazów od rodziny pochodzenia służy zobaczeniu i zrozumieniu przyczyn trudności oraz możliwości uporania się z nimi. Na sesjach psychoterapeuci stwarzają rodzinie bezpieczne warunki do uświadamiania ukrytych źródeł kłopotów oraz w procesie terapii zapraszają do akceptowanej i możliwej dla rodziny zmiany.